[This post is bilingual. Scroll down to read the original Dutch poem]
fireworks crammed inside that tiny shell trembling with the weight of expectation every move etched into memory ready to shine in colours assigned, never freely chosen the fuse, the spark the climb, the bang briefly unbound then the fall applause and awe all around but the smouldering remnants go unseen was I fireworks too? promised to be beautiful for a few short seconds way up high only to fade in the afterglow my colours still burned on retinas as empathic eyes turn away no applause left to fade, only me and no one to see where/when I fall (and why) the only trace of who I was a faint burnt scent perhaps a memory? and chalk lines shaping my outline until the rain washes me away.
This translation leans fairly close to the original, though it is by no means a literal translation. Some parts have been rewritten to preserve the flow and sentiment of the original.
Author’s note: This poem is part of my first poetry collection Splinters, to be released later this year.
If this poem touched something, feel free to share it and keep its fuse lit.
thank you for reading.
from the archive,
in the afterglow —
Nick.
vuurwerk opeengepakt in dat klein kokertje trillend van vastgehouden verwachting de beweging in het geheugen gegrift klaar om te schitteren in kleur die opgelegd werd, nooit uit vrije wil gekozen de lont, de vonk de vlucht omhoog, de knal even vogelvrij dan de val oorverdovend applaus en ontzag maar de gedoofde restanten worden niet gezien was ik dan ook vuurwerk? beloofd om mooi te zijn voor enkele seconden hoog daarboven om kort na de knal in het weerlicht te doven mijn kleuren nog op het netvlies gebrand als empathische ogen zich afkeren geen applaus dat kan verstillen, enkel ik en niemand die ziet waar/wanneer ik val (en waarom) het enige overblijfsel van wie ik was een vage brandgeur misschien een herinnering? en krijtlijnen die mij vormen tot de regen mij wegspoelt
Noot: Dit gedicht is onderdeel van mijn eerste bundel Splinters, die later dit jaar uitkomt.
Als dit gedicht je geraakt heeft, deel dit met anderen en houd de vonk brandend.
bedankt om mee te lezen.
uit het archief,
in dovend weerlicht —
Nick.
I felt this so vividly, Nick. From the burst of ecstasy, to the fade, to the vanishing. Fantastic.